Petra over het Corona-paspoort

Op 25 september werd de zogenaamde ‘Gezondheidspas’ ingevoerd. Dit betekent dat je als niet-gevaccineerde niet meer zomaar gebruik kunt maken van allerlei maatschappelijke voorzieningen, zoals restaurant, theater en bioscoop. De maatschappelijk ophef over de invoering van dit beleid is groot en de discussies fel. Veel mensen die ervoor gekozen hebben zich niet te laten vaccineren voelen zich geraakt. Zowel in concrete zin, als ook emotioneel. Daarom wil ik vanuit MindFlow’rs graag een stukje ondersteuning of houvast bieden door het delen van persoonlijke verhalen en ervaringen.

Daarom vroeg ik een aantal mensen die ik al eerder interviewde voor Mindflow'rs hoe zij dealen met deze nieuwe ontwikkelingen. In dit artikel lees je wat deze maatregelen betekenen voor Petra Rianne Martine, voor velen bekend door haar kritische posts op Instagram en ook haar website. Ik vroeg Petra om te reageren om de volgende drie vragen. En dit zijn haar antwoorden: 

1. Wat maakt het aangekondigd beleid vanaf 25 september bij je los aan gedachten en emoties?

Rondom het QR beleid ervaar ik hele verschillende emoties. Af en toe ben ik woest dat het toch weer zover moet komen en dat we blijkbaar nog niet genoeg van het verleden geleerd hebben om een vergelijkbare situatie te (h)erkennen en om te keren. Boos op de mensen die al dan niet moedwillig wegkijken en gewoon meegaan in de waanzin. Anderzijds ervaar ik ook opluchting omdat er hierdoor weer heel veel mensen gaan ontwaken. Wat ik nu veel zie gebeuren is dat mensen die aan den lijven gaan ondervinden dat ze ergens niet meer in mogen wat deze tweedeling in de praktijk betekent. Sommige mensen hebben dat nodig als wake-up call. Verder voel ik ook berusting. Ik ben nu al zolang bezig met mezelf en anderen te informeren dat ik ergens heel goed ben voorbereid op wat komen gaat, waardoor ik er ook van een afstandje naar kan kijken. Ik heb al afstand en afscheid genomen van het ‘oude bestaan’. En heb me daar dus al van los gemaakt. Ik schreef vandaag al in een post dat ‘ je nooit vrij kan zijn in de ruimte die je gevangen houdt’. Wat mij betreft is en was ons oude leven een gevangenis. Nu door de invoer van de QR-code zien we hoe voorwaardelijk onze vrijheid is, hetgeen dus helemaal geen vrijheid is, maar gevangenschap.

2. Welke dilemma's kom je in jouw persoonlijke leven tegen door dit nieuwe beleid?
Aangezien ik al afscheid genomen heb van het oude loop ik praktisch gezien nog niet tegen grote problemen aan. Ik weiger geld uit te geven aan de bedrijven die meewerken aan de tweedeling. Punt. Met mijn werk gaan we binnenkort buiten de deur in een horeca-gelegenheid vergaderen. Wat me heel positief en hoopvol stemt is dat er al is uitgesproken dat iedereen hoe dan ook naar binnengaat en dat er anders naar een oplossing wordt gezocht waar iedereen bij aanwezig kan zijn. Deze ontwikkeling vind ik mooi om te zien. Ook op mijn werk ontwaakt men voor de realiteit en gaat men hier naar handelen. En dat sterkt! Ik sluit alleen niet uit dat het straks nog moeilijker wordt om ergens binnen te komen. Het zij zo. Ik bouw mijn eigen feestje wel.

3. Hoe probeer je hiermee om te gaan/ hoe relativeer je je gedachten/ hoe kalmeer je je gemoed?
Hoe ik met deze achtbaan aan emoties om probeer te gaan is proberen te zijn met wat zich aandient. Zo heb ik laatst even enorm lopen schreeuwen. Even die boosheid een stem en ruimte geven zodat deze kan oplossen. Verder is voor mij de tijd (weer) aangebroken dat ik met mijn innerlijke wereld aan de slag ga. Door naar binnen te keren, te mediteren en ademwerk te doen. Gelukkig kan dit helemaal prima zonder prik en zonder QR code!

LEES OOK

GOOD TO KNOW